Rhesus

Euripides

Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. III. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1913. (Reprinted 1920-1978)

  1. κάλλιστον οἴκοις σκῦλον· οὐ γὰρ ἔσθʼ ὅπου
  2. τοιόνδʼ ὄχημα χθὼν κέκευθε πωλικόν.
Ὀδυσσεύς
  1. Διόμηδες, ἢ σὺ κτεῖνε Θρῄκιον λεών,
  2. ἢ ʼμοὶ πάρες γε, σοὶ δὲ χρὴ πώλους μέλειν.
Διομήδης
  1. ἐγὼ φονεύσω, πωλοδαμνήσεις δὲ σύ·
  2. τρίβων γὰρ εἶ τὰ κομψὰ καὶ νοεῖν σοφός.
  3. χρὴ δʼ ἄνδρα τάσσειν οὗ μάλιστʼ ἂν ὠφελοῖ.
Ἀθήνα
  1. καὶ μὴν καθʼ ἡμᾶς τόνδʼ Ἀλέξανδρον βλέπω
  2. στείχοντα, φυλάκων ἔκ τινος πεπυσμένον
  3. δόξας ἀσήμους πολεμίων μεμβλωκότων.
Διομήδης
  1. πότερα σὺν ἄλλοις ἢ μόνος πορεύεται;
Ἀθήνα
  1. μόνος· πρὸς εὐνὰς δʼ, ὡς ἔοικεν, Ἕκτορος
  2. χωρεῖ, κατόπτας σημανῶν ἥκειν στρατοῦ.
Διομήδης
  1. οὐκ οὖν ὑπάρχειν τόνδε κατθανόντα χρή;
Ἀθήνα
  1. οὐκ ἂν δύναιο τοῦ πεπρωμένου πλέον.
  2. τοῦτον δὲ πρὸς σῆς χειρὸς οὐ θέμις θανεῖν.
  3. ἀλλʼ ᾧπερ ἥκεις μορσίμους φέρων σφαγάς,
  4. τάχυνʼ· ἐγὼ δέ, τῷδε σύμμαχος Κύπρις
  5. δοκοῦσʼ ἀρωγὸς ἐν πόνοις παραστατεῖν,
  6. σαθροῖς λόγοισιν ἐχθρὸν ἄνδρʼ ἀμείψομαι.