Bacchae
Euripides
Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. III. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1913. (Reprinted 1920-1978)
- ἃς δʼ αὖ σὺ βάκχας εἷρξας, ἃς συνήρπασας
- κἄδησας ἐν δεσμοῖσι πανδήμου στέγης,
- φροῦδαί γʼ ἐκεῖναι λελυμέναι πρὸς ὀργάδας
- σκιρτῶσι Βρόμιον ἀνακαλούμεναι θεόν·
- αὐτόματα δʼ αὐταῖς δεσμὰ διελύθη ποδῶν
- κλῇδές τʼ ἀνῆκαν θύρετρʼ ἄνευ θνητῆς χερός.
- πολλῶν δʼ ὅδʼ ἁνὴρ θαυμάτων ἥκει πλέως
- ἐς τάσδε Θήβας. σοὶ δὲ τἄλλα χρὴ μέλειν.
- μέθεσθε χειρῶν τοῦδʼ· ἐν ἄρκυσιν γὰρ ὢν
- οὐκ ἔστιν οὕτως ὠκὺς ὥστε μʼ ἐκφυγεῖν.
- ἀτὰρ τὸ μὲν σῶμʼ οὐκ ἄμορφος εἶ, ξένε,
- ὡς ἐς γυναῖκας, ἐφʼ ὅπερ ἐς Θήβας πάρει·
- πλόκαμός τε γάρ σου ταναός, οὐ πάλης ὕπο,
- γένυν παρʼ αὐτὴν κεχυμένος, πόθου πλέως·
- λευκὴν δὲ χροιὰν ἐκ παρασκευῆς ἔχεις,
- οὐχ ἡλίου βολαῖσιν, ἀλλʼ ὑπὸ σκιᾶς,
- τὴν Ἀφροδίτην καλλονῇ θηρώμενος.
- πρῶτον μὲν οὖν μοι λέξον ὅστις εἶ γένος.
- οὐ κόμπος οὐδείς· ῥᾴδιον δʼ εἰπεῖν τόδε.
- τὸν ἀνθεμώδη Τμῶλον οἶσθά που κλύων.