Bacchae
Euripides
Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. III. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1913. (Reprinted 1920-1978)
- τὸν ἄθεον ἄνομον ἄδικον Ἐχίονος
- τόκον γηγενῆ.
- φάνηθι ταῦρος ἢ πολύκρανος ἰδεῖν
- δράκων ἢ πυριφλέγων ὁρᾶσθαι λέων.
- ἴθʼ, ὦ Βάκχε, θηραγρευτᾷ βακχᾶν
- γελῶντι προσώπῳ περίβαλε βρόχον
- θανάσιμον ὑπʼ ἀγέλαν πεσόντι [*](word split in text πεσόν-τι)
- τὰν μαινάδων.
- ὦ δῶμʼ ὃ πρίν ποτʼ εὐτύχεις ἀνʼ Ἑλλάδα,
- Σιδωνίου γέροντος, ὃς τὸ γηγενὲς
- δράκοντος ἔσπειρʼ Ὄφεος ἐν γαίᾳ θέρος,
- ὥς σε στενάζω, δοῦλος ὢν μέν, ἀλλʼ ὅμως
- χρηστοῖσι δούλοις συμφορὰ τὰ δεσποτῶν.
- τί δʼ ἔστιν; ἐκ βακχῶν τι μηνύεις νέον;
- Πενθεὺς ὄλωλεν, παῖς Ἐχίονος πατρός.
- ὦναξ Βρόμιε, θεὸς φαίνῃ μέγας.
- πῶς φῄς; τί τοῦτʼ ἔλεξας; ἦ ʼπὶ τοῖς ἐμοῖς
- χαίρεις κακῶς πράσσουσι δεσπόταις, γύναι;
- εὐάζω ξένα μέλεσι βαρβάροις·
- οὐκέτι γὰρ δεσμῶν ὑπὸ φόβῳ πτήσσω.