Orestes

Euripides

Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. III. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1913. (Reprinted 1920-1978)

  1. ὦ τάλας, ἔοικε καὶ σὲ τἀμὰ λυπήσειν κακά.
Πυλάδης
  1. οὐχὶ Μενέλεω τρόποισι χρώμεθʼ· οἰστέον τάδε.
Ὀρέστης
  1. οὐ φοβῇ μή σʼ Ἄργος ὥσπερ κἄμʼ ἀποκτεῖναι θέλῃ;
Πυλάδης
  1. οὐ προσήκομεν κολάζειν τοῖσδε, Φωκέων δὲ γῇ.
Ὀρέστης
  1. δεινὸν οἱ πολλοί, κακούργους ὅταν ἔχωσι προστάτας.
Πυλάδης
  1. ἀλλʼ ὅταν χρηστοὺς λάβωσι, χρηστὰ βουλεύουσʼ ἀεί.
Ὀρέστης
  1. εἶἑν. ἐς κοινὸν λέγειν χρή.
Πυλάδης
  1. τίνος ἀναγκαίου πέρι;
Ὀρέστης
  1. εἰ λέγοιμʼ ἀστοῖσιν ἐλθὼν —
Πυλάδης
  1. ὡς ἔδρασας ἔνδικα;
Ὀρέστης
  1. πατρὶ τιμωρῶν ἐμαυτοῦ;
Πυλάδης
  1. μὴ λάβωσί σʼ ἄσμενοι.
Ὀρέστης
  1. ἀλλʼ ὑποπτήξας σιωπῇ κατθάνω;
Πυλάδης
  1. δειλὸν τόδε.
Ὀρέστης
  1. πῶς ἂν οὖν δρῴην;
Πυλάδης
  1. ἔχεις τινʼ, ἢν μένῃς, σωτηρίαν;
Ὀρέστης
  1. οὐκ ἔχω.
Πυλάδης
  1. μολόντι δʼ ἐλπίς ἐστι σωθῆναι κακῶν;
Ὀρέστης
  1. εἰ τύχοι, γένοιτʼ ἄν.
Πυλάδης
  1. οὐκοῦν τοῦτο κρεῖσσον ἢ μένειν.