Orestes
Euripides
Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. III. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1913. (Reprinted 1920-1978)
- ἔβαψεν, ἔστη δʼ αὖθις, ἢν χαλᾷ πόδα.
- μισεῖ γὰρ ὁ θεὸς τὰς ἄγαν προθυμίας,
- μισοῦσι δʼ ἀστοί· δεῖ δέ μʼ — οὐκ ἄλλως λέγω —
- σῴζειν σε σοφίᾳ, μὴ βίᾳ τῶν κρεισσόνων.
- ἀλκῇ δέ σʼ οὐκ ἄν, ᾗ σὺ δοξάζεις ἴσως,
- σῴσαιμʼ ἄν· οὐ γὰρ ῥᾴδιον λόγχῃ μιᾷ
- στῆσαι τροπαῖα τῶν κακῶν ἅ σοι πάρα.
- οὐ γάρ ποτʼ Ἄργους γαῖαν ἐς τὸ μαλθακὸν
- προσηγόμεσθα· νῦν δʼ ἀναγκαίως ἔχει.
- δούλοισιν εἶναι τοῖς σοφοῖσι τῆς τύχης
- ὦ πλὴν γυναικὸς οὕνεκα στρατηλατεῖν
- τἄλλʼ οὐδέν, ὦ κάκιστε τιμωρεῖν φίλοις,
- φεύγεις ἀποστραφείς με, τὰ δʼ Ἀγαμέμνονος
- φροῦδʼ; ἄφιλος ἦσθʼ ἄρʼ, ὦ πάτερ, πράσσων κακῶς.
- οἴμοι, προδέδομαι, κοὐκέτʼ εἰσὶν ἐλπίδες,
- ὅποι τραπόμενος θάνατον Ἀργείων φύγω·
- οὗτος γὰρ ἦν μοι καταφυγὴ σωτηρίας.
- ἀλλʼ εἰσορῶ γὰρ τόνδε φίλτατον βροτῶν
- Πυλάδην δρόμῳ στείχοντα Φωκέων ἄπο,
- ἡδεῖαν ὄψιν· πιστὸς ἐν κακοῖς ἀνὴρ