Orestes
Euripides
Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. III. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1913. (Reprinted 1920-1978)
- Μενέλαε, κεῖται σὸς κασίγνητος θανών,
- λουτροῖσιν ἀλόχου περιπεσὼν πανυστάτοις.
- δακρύων δʼ ἔπλησεν ἐμέ τε καὶ ναύτας ἐμοὺς
- πολλῶν. ἐπεὶ δὲ Ναυπλίας ψαύω χθονός,
- ἤδη δάμαρτος ἐνθάδʼ ἐξορμωμένης,
- δοκῶν Ὀρέστην παῖδα τὸν Ἀγαμέμνονος
- φίλαισι χερσὶ περιβαλεῖν καὶ μητέρα,
- ὡς εὐτυχοῦντας, ἔκλυον ἁλιτύπων τινὸς
- τῆς Τυνδαρείας παιδὸς ἀνόσιον φόνον.
- καὶ νῦν ὅπου ʼστὶν εἴπατʼ, ὦ νεάνιδες,
- Ἀγαμέμνονος παῖς, ὃς τὰ δείνʼ ἔτλη κακά.
- βρέφος γὰρ ἦν τότʼ ἐν Κλυταιμήστρας χεροῖν,
- ὅτʼ ἐξέλειπον μέλαθρον ἐς Τροίαν ἰών,
- ὥστʼ οὐκ ἂν αὐτὸν γνωρίσαιμʼ ἂν εἰσιδών.
- ὅδʼ εἴμʼ Ὀρέστης, Μενέλεως, ὃν ἱστορεῖς.
- ἑκὼν ἐγώ σοι τἀμὰ μηνύσω κακά.
- τῶν σῶν δὲ γονάτων πρωτόλεια θιγγάνω
- ἱκέτης, ἀφύλλου στόματος ἐξάπτων λιτάς·
- σῷσόν μʼ· ἀφῖξαι δʼ αὐτὸς ἐς καιρὸν κακῶν.
- ὦ θεοί, τί λεύσσω; τίνα δέδορκα νερτέρων;