Orestes

Euripides

Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. III. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1913. (Reprinted 1920-1978)

  1. ὃ βούλομαι γάρ, ἡδὺ καὶ διὰ στόμα
  2. πτηνοῖσι μύθοις ἀδαπάνως τέρψαι φρένα.
Ἠλέκτρα
  1. ἐγώ, κασίγνητʼ, αὐτὸ τοῦτʼ ἔχειν δοκῶ,
  2. σωτηρίαν σοὶ τῷδέ τʼ ἐκ τρίτων τʼ ἐμοί.
Ὀρέστης
  1. θεοῦ λέγεις πρόνοιαν. ἀλλὰ ποῦ τόδε;
  2. ἐπεὶ τὸ συνετόν γʼ οἶδα σῇ ψυχῇ παρόν.
Ἠλέκτρα
  1. ἄκουε δή νυν· καὶ σὺ δεῦρο νοῦν ἔχε.
Ὀρέστης
  1. λέγʼ· ὡς τὸ μέλλειν ἀγάθʼ ἔχει τινʼ ἡδονήν.
Ἠλέκτρα
  1. Ἑλένης κάτοισθα θυγατέρʼ; εἰδότʼ ἠρόμην.
Ὀρέστης
  1. οἶδʼ, ἣν ἔθρεψεν Ἑρμιόνην μήτηρ ἐμή.
Ἠλέκτρα
  1. αὕτη βέβηκε πρὸς Κλυταιμήστρας τάφον.
Ὀρέστης
  1. τί χρῆμα δράσουσʼ; ὑποτίθης τίνʼ ἐλπίδα;
Ἠλέκτρα
  1. χοὰς κατασπείσουσʼ ὑπὲρ μητρὸς τάφῳ.
Ὀρέστης
  1. καὶ δὴ τί μοι τοῦτʼ εἶπας ἐς σωτηρίαν;
Ἠλέκτρα
  1. ξυλλάβεθʼ ὅμηρον τήνδʼ, ὅταν στείχῃ πάλιν.
Ὀρέστης
  1. τίνος τόδʼ εἶπας φάρμακον τρισσοῖς φίλοις;
Ἠλέκτρα
  1. Ἑλένης θανούσης, ἤν τι Μενέλεώς σε δρᾷ
  2. ἢ τόνδε κἀμέ — πᾶν γὰρ ἓν φίλον τόδε —
  3. λέγʼ ὡς φονεύσεις Ἑρμιόνην· ξίφος δὲ χρὴ
  4. δέρῃ πρὸς αὐτῇ παρθένου σπάσαντʼ ἔχειν.