Orestes
Euripides
Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. III. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1913. (Reprinted 1920-1978)
- σοὶ μὲν γὰρ ἔστι πόλις, ἐμοὶ δʼ οὐκ ἔστι δή,
- καὶ δῶμα πατρὸς καὶ μέγας πλούτου λιμήν.
- γάμων δὲ τῆς μὲν δυσπότμου τῆσδʼ ἐσφάλης,
- ἥν σοι κατηγγύησʼ ἑταιρίαν σέβων·
- σὺ δʼ ἄλλο λέκτρον παιδοποίησαι λαβών,
- κῆδος δὲ τοὐμὸν καὶ σὸν οὐκέτʼ ἔστι δή.
- ἀλλʼ, ὦ ποθεινὸν ὄμμʼ ὁμιλίας ἐμῆς,
- χαῖρʼ· οὐ γὰρ ἡμῖν ἔστι τοῦτο, σοί γε μήν·
- οἱ γὰρ θανόντες χαρμάτων τητώμεθα.
- ἦ πολὺ λέλειψαι τῶν ἐμῶν βουλευμάτων.
- μήθʼ αἷμά μου δέξαιτο κάρπιμον πέδον,
- μὴ λαμπρὸς αἰθήρ, εἴ σʼ ἐγὼ προδούς ποτε
- ἐλευθερώσας τοὐμὸν ἀπολίποιμι σέ.
- καὶ συγκατέκτανον γάρ, οὐκ ἀρνήσομαι,
- καὶ πάντʼ ἐβούλευσʼ ὧν σὺ νῦν τίνεις δίκας·
- καὶ ξυνθανεῖν οὖν δεῖ με σοὶ καὶ τῇδʼ ὁμοῦ.
- ἐμὴν γὰρ αὐτήν, ἧς γε λέχος ἐπῄνεσα,
- κρίνω δάμαρτα· τί γὰρ ἐρῶ κἀγώ ποτε
- γῆν Δελφίδʼ ἐλθὼν Φωκέων ἀκρόπτολιν,
- ὃς πρὶν μὲν ὑμᾶς δυστυχεῖν φίλος παρῆ,