Helen

Euripides

Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. III. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1913. (Reprinted 1920-1978)

  1. χρηστήριον μὲν τοὔνομʼ· ὅ τι δὲ δρᾷ φράσον.
Ἑλένη
  1. πάντʼ οἶδʼ, ἐρεῖ τε συγγόνῳ παρόντα σε.
Μενελέως
  1. θνῄσκοιμεν ἄν· λαθεῖν γὰρ οὐχ οἷόν τέ μοι.
Ἑλένη
  1. ἴσως ἂν ἀναπείσαιμεν ἱκετεύοντέ νιν —
Μενελέως
  1. τί χρῆμα δρᾶσαι; τίνʼ ὑπάγεις μʼ ἐς ἐλπίδα;
Ἑλένη
  1. παρόντα γαίᾳ μὴ φράσαι σε συγγόνῳ.
Μενελέως
  1. πείσαντε δʼ ἐκ γῆς διορίσαιμεν ἂν πόδα;
Ἑλένη
  1. κοινῇ γʼ ἐκείνῃ ῥᾳδίως, λάθρᾳ δʼ ἂν οὔ.
Μενελέως
  1. σὸν ἔργον, ὡς γυναικὶ πρόσφορον γυνή.
Ἑλένη
  1. ὡς οὐκ ἄχρωστα γόνατʼ ἐμῶν ἕξει χερῶν.
Μενελέως
  1. φέρʼ, ἢν δὲ δὴ νῷν μὴ ἀποδέξηται λόγους;
Ἑλένη
  1. θανῇ· γαμοῦμαι δʼ ἡ τάλαινʼ ἐγὼ βίᾳ.
Μενελέως
  1. προδότις ἂν εἴης· τὴν βίαν σκήψασʼ ἔχεις.
Ἑλένη
  1. ἀλλʼ ἁγνὸν ὅρκον σὸν κάρα κατώμοσα ---
Μενελέως
  1. τί φῄς; θανεῖσθαι; κοὔποτʼ ἀλλάξεις λέχη;
Ἑλένη
  1. ταὐτῷ ξίφει γε· κείσομαι δὲ σοῦ πέλας.
Μενελέως
  1. ἐπὶ τοῖσδε τοίνυν δεξιᾶς ἐμῆς θίγε.
Ἑλένη
  1. ψαύω, θανόντος σοῦ τόδʼ ἐκλείψειν φάος.
Μενελέως
  1. κἀγὼ στερηθεὶς σοῦ τελευτήσειν βίον.
Ἑλένη
  1. πῶς οὖν θανούμεθʼ ὥστε καὶ δόξαν λαβεῖν;