Helen

Euripides

Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. III. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1913. (Reprinted 1920-1978)

  1. οὐδʼ ἄρα πρὸς οἴκους ναυστολεῖν σʼ ἔξεστί μοι;
Ἑλένη
  1. ξίφος μένει σε μᾶλλον ἢ τοὐμὸν λέχος.
Μενελέως
  1. οὕτως ἂν εἴην ἀθλιώτατος βροτῶν.
Ἑλένη
  1. μή νυν καταιδοῦ, φεῦγε δʼ ἐκ τῆσδε χθονός.
Μενελέως
  1. λιπών σε; Τροίαν ἐξέπερσα σὴν χάριν.
Ἑλένη
  1. κρεῖσσον γὰρ ἤ σε τἄμʼ ἀποκτεῖναι λέχη.
Μενελέως
  1. ἄνανδρά γʼ εἶπας Ἰλίου τʼ οὐκ ἄξια.
Ἑλένη
  1. οὐκ ἂν κτάνοις τύραννον, ὃ σπεύδεις ἴσως.
Μενελέως
  1. οὕτω σιδήρῳ τρωτὸν οὐκ ἔχει δέμας;
Ἑλένη
  1. εἴσῃ. τὸ τολμᾶν δʼ ἀδύνατʼ ἀνδρὸς οὐ σοφοῦ.
Μενελέως
  1. σιγῇ παράσχω δῆτʼ ἐμὰς δῆσαι χέρας;
Ἑλένη
  1. ἐς ἄπορον ἥκεις· δεῖ δὲ μηχανῆς τινος.
Μενελέως
  1. δρῶντας γὰρ ἢ μὴ δρῶντας ἥδιον θανεῖν.
Ἑλένη
  1. μίʼ ἔστιν ἐλπίς, ᾗ μόνῃ σωθεῖμεν ἄν.
Μενελέως
  1. ὠνητὸς ἢ τολμητὸς ἢ λόγων ὕπο;
Ἑλένη
  1. εἰ μὴ τύραννός σʼ ἐκπύθοιτʼ ἀφιγμένον.
Μενελέως
  1. ἐρεῖ δὲ τίς μʼ; οὐ γνώσεταί γʼ ὅς εἰμʼ ἐγώ.
Ἑλένη
  1. ἔστʼ ἔνδον αὐτῷ ξύμμαχος θεοῖς ἴση.
Μενελέως
  1. φήμη τις οἴκων ἐν μυχοῖς ἱδρυμένη;
Ἑλένη
  1. οὔκ, ἀλλʼ ἀδελφή· Θεονόην καλοῦσί νιν.