Helen
Euripides
Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. III. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1913. (Reprinted 1920-1978)
- φρουρεῖν ὅπως ἂν εἰς ἓν ἐλθόντες τύχης
- ἐκ βαρβάρων σωθῶμεν, ἢν δυνώμεθα.
- ἔσται τάδʼ, ὦναξ. ἀλλά τοι τὰ μάντεων
- ἐσεῖδον ὡς φαῦλʼ ἐστὶ καὶ ψευδῶν πλέα.
- οὐδʼ ἦν ἄρʼ ὑγιὲς οὐδὲν ἐμπύρου φλογὸς
- οὐδὲ πτερωτῶν φθέγματʼ· εὔηθες δέ τοι
- τὸ καὶ δοκεῖν ὄρνιθας ὠφελεῖν βροτούς.
- Κάλχας γὰρ οὐκ εἶπʼ οὐδʼ ἐσήμηνε στρατῷ
- νεφέλης ὑπερθνῄσκοντας εἰσορῶν φίλους
- οὐδʼ Ἕλενος, ἀλλὰ πόλις ἀνηρπάσθη μάτην.
- εἴποις ἄν· οὕνεχʼ ὁ θεὸς οὐκ ἠβούλετο;
- τί δῆτα μαντευόμεθα; τοῖς θεοῖσι χρὴ
- θύοντας αἰτεῖν ἀγαθά, μαντείας δʼ ἐᾶν·
- βίου γὰρ ἄλλως δέλεαρ ηὑρέθη τόδε,
- κοὐδεὶς ἐπλούτησʼ ἐμπύροισιν ἀργὸς ὤν·
- γνώμη δʼ ἀρίστη μάντις ἥ τʼ εὐβουλία.
- ἐς ταὐτὸ κἀμοὶ δόξα μαντειῶν πέρι
- χωρεῖ γέροντι· τοὺς θεοὺς ἔχων τις ἂν
- φίλους ἀρίστην μαντικὴν ἔχοι δόμοις.
- εἶἑν· τὰ μὲν δὴ δεῦρʼ ἀεὶ καλῶς ἔχει.