Helen

Euripides

Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. III. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1913. (Reprinted 1920-1978)

  1. εἶτʼ ἀντέδωκʼ εἴδωλον, ὡς σέθεν κλύω.
Ἑλένη
  1. τὰ δὲ σὰ κατὰ μέλαθρα πάθεα πάθεα, μᾶ-
  2. τερ, οἲ ʼγώ.
Μενελέως
  1. τί φῄς;
Ἑλένη
  1. οὐκ ἔστι μάτηρ· ἀγχόνιον δὲ βρόχον
  2. διʼ ἐμὰν κατεδήσατο δυσγάμου αἰσχύναν.
Μενελέως
  1. ὤμοι· θυγατρὸς δʼ Ἑρμιόνης ἔστιν βίος;
Ἑλένη
  1. ἄγαμος ἄτεκνος, ὦ πόσι, καταστένει
  2. γάμον ἄγαμον ἐμόν.
Μενελέως
  1. ὦ πᾶν κατʼ ἄκρας δῶμʼ ἐμὸν πέρσας Πάρις,
  2. τάδε καὶ σὲ διώλεσε μυριάδας τε
  3. χαλκεόπλων Δαναῶν.
Ἑλένη
  1. ἐμὲ δὲ πατρίδος ἄπο κακόποτμον ἀραίαν
  2. ἔβαλε θεὸς ἀπό τε πόλεος ἀπό τε σέθεν,
  3. ὅτε μέλαθρα λέχεά τʼ ἔλιπον — οὐ λιποῦσʼ
  4. ἐπʼ αἰσχροῖς γάμοις.
Χορός
  1. εἰ καὶ τὰ λοιπὰ τῆς τύχης εὐδαίμονος
  2. τύχοιτε, πρὸς τὰ πρόσθεν ἀρκέσειεν ἄν.
Ἄγγελος
  1. Μενέλαε, κἀμοὶ πρόσδοτον τῆς ἡδονῆς,
  2. ἣν μανθάνω μὲν καὐτός, οὐ σαφῶς δʼ ἔχω.