Helen
Euripides
Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. III. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1913. (Reprinted 1920-1978)
- τάφῳ ξυνάψω κῶλον; ἄγριος δέ τις
- μορφὴν ὅδʼ ἐστίν, ὅς με θηρᾶται λαβεῖν.
- σὲ τὴν ὄρεγμα δεινὸν ἡμιλλημένην
- τύμβου ʼπὶ κρηπῖδʼ ἐμπύρους τʼ ὀρθοστάτας,
- μεῖνον· τί φεύγεις; ὡς δέμας δείξασα σὸν
- ἔκπληξιν ἡμῖν ἀφασίαν τε προστίθης.
- ἀδικούμεθʼ, ὦ γυναῖκες· εἰργόμεσθα γὰρ
- τάφου πρὸς ἀνδρὸς τοῦδε, καί μʼ ἑλὼν θέλει
- δοῦναι τυράννοις ὧν ἐφεύγομεν γάμους.
- οὐ κλῶπές ἐσμεν, οὐχ ὑπηρέται κακῶν.
- καὶ μὴν στολήν γʼ ἄμορφον ἀμφὶ σῶμʼ ἔχεις.
- στῆσον, φόβου μεθεῖσα, λαιψηρὸν πόδα.
- ἵστημʼ, ἐπεί γε τοῦδʼ ἐφάπτομαι τόπου.
- τίς εἶ; τίνʼ ὄψιν σήν, γύναι, προσδέρκομαι;
- σὺ δʼ εἶ τίς; αὑτὸς γὰρ σὲ κἄμʼ ἔχει λόγος.
- οὐπώποτʼ εἶδον προσφερέστερον δέμας.
- ὦ θεοί· θεὸς γὰρ καὶ τὸ γιγνώσκειν φίλους.
- Ἑλληνὶς εἶ τις ἢ ἐπιχωρία γυνή;
- Ἑλληνίς· ἀλλὰ καὶ τὸ σὸν θέλω μαθεῖν.
- Ἑλένῃ σʼ ὁμοίαν δὴ μάλιστʼ εἶδον, γύναι.