Helen
Euripides
Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. III. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1913. (Reprinted 1920-1978)
- οὔκουν ὅδʼ ἄρξει ναὸς ὃς κοσμεῖ τάφον;
- μάλιστʼ· ἀκούειν τοῦδε χρὴ ναύτας ἐμούς.
- αὖθις κέλευσον, ἵνα σαφῶς μάθωσί σου.
- αὖθις κελεύω καὶ τρίτον γʼ, εἴ σοι φίλον.
- ὄναιο· κἀγὼ τῶν ἐμῶν βουλευμάτων.
- μή νυν ἄγαν σὸν δάκρυσιν ἐκτήξῃς χρόα.
- ἥδʼ ἡμέρα σοι τὴν ἐμὴν δείξει χάριν.
- τὰ τῶν θανόντων οὐδέν, ἀλλʼ ἄλλως πόνος.
- ἔστιν τι κἀκεῖ κἀνθάδʼ ὧν ἐγὼ λέγω.
- οὐδὲν κακίω Μενέλεώ μʼ ἕξεις πόσιν.
- οὐδὲν σὺ μεμπτός· τῆς τύχης με δεῖ μόνον.
- ἐν σοὶ τόδʼ, ἢν σὴν εἰς ἔμʼ εὔνοιαν διδῷς.
- οὐ νῦν διδαξόμεσθα τοὺς φίλους φιλεῖν.
- βούλῃ ξυνεργῶν αὐτὸς ἐκπέμψω στόλον;
- ἥκιστα· μὴ δούλευε σοῖς δούλοις, ἄναξ.
- ἀλλʼ εἶα· τοὺς μὲν Πελοπιδῶν ἐῶ νόμους·
- καθαρὰ γὰρ ἡμῖν δώματʼ· οὐ γὰρ ἐνθάδε
- ψυχὴν ἀφῆκε Μενέλεως· ἴτω δέ τις
- φράσων ὑπάρχοις τοῖς ἐμοῖς φέρειν γάμων
- ἀγάλματʼ οἴκους εἰς ἐμούς· πᾶσαν δὲ χρὴ