Helen

Euripides

Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. III. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1913. (Reprinted 1920-1978)

  1. πρός νύν σε γονάτων τῶνδʼ, ἐπείπερ εἶ φίλος —
Θεοκλύμενος
  1. τί χρῆμα θηρῶσʼ ἱκέτις ὠρέχθης ἐμοῦ;
Ἑλένη
  1. τὸν κατθανόντα πόσιν ἐμὸν θάψαι θέλω.
Θεοκλύμενος
  1. τί δʼ; ἔστʼ ἀπόντων τύμβος; ἢ θάψεις σκιάν;
Ἑλένη
  1. Ἕλλησίν ἐστι νόμος, ὃς ἂν πόντῳ θάνῃ —
Θεοκλύμενος
  1. τί δρᾶν; σοφοί τοι Πελοπίδαι τὰ τοιάδε.
Ἑλένη
  1. κενοῖσι θάπτειν ἐν πέπλων ὑφάσμασιν.
Θεοκλύμενος
  1. κτέριζʼ· ἀνίστη τύμβον οὗ χρῄζεις χθονός.
Ἑλένη
  1. οὐχ ὧδε ναύτας ὀλομένους τυμβεύομεν.
Θεοκλύμενος
  1. πῶς δαί; λέλειμμαι τῶν ἐν Ἕλλησιν νόμων.
Ἑλένη
  1. ἐς πόντον ὅσα χρὴ νέκυσιν ἐξορμίζομεν.
Θεοκλύμενος
  1. τί σοι παράσχω δῆτα τῷ τεθνηκότι;
Ἑλένη
  1. ὅδʼ οἶδʼ, ἐγὼ δʼ ἄπειρος, εὐτυχοῦσα πρίν.
Θεοκλύμενος
  1. ὦ ξένε, λόγων μὲν κληδόνʼ ἤνεγκας φίλην.
Μενελέως
  1. οὔκουν ἐμαυτῷ γʼ οὐδὲ τῷ τεθνηκότι.
Θεοκλύμενος
  1. πῶς τοὺς θανόντας θάπτετʼ ἐν πόντῳ νεκρούς;
Μενελέως
  1. ὡς ἂν παρούσης οὐσίας ἕκαστος ᾖ.
Θεοκλύμενος
  1. πλούτου λέγʼ οὕνεχʼ ὅ τι θέλεις ταύτης χάριν.
Μενελέως
  1. προσφάζεται μὲν αἷμα πρῶτα νερτέροις.
Θεοκλύμενος
  1. τίνος; σύ μοι σήμαινε, πείσομαι δʼ ἐγώ.