Iphigenia in Tauris

Euripides

Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. II. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1913. (Reprinted 1921-1962)

  1. ὦ θαῦμα — πῶς σε μεῖζον ὀνομάσας τύχω;
Ἄγγελος
  1. μὴ ʼνταῦθα τρέψῃς σὴν φρένʼ, ἀλλʼ ἄκουέ μου·
  2. σαφῶς δʼ ἀθρήσας καὶ κλύων ἐκφρόντισον
  3. διωγμὸς ὅστις τοὺς ξένους θηράσεται.
Θόας
  1. λέγʼ· εὖ γὰρ εἶπας· οὐ γὰρ ἀγχίπλουν πόρον
  2. φεύγουσιν, ὥστε διαφυγεῖν τοὐμὸν δόρυ.
Ἄγγελος
  1. ἐπεὶ πρὸς ἀκτὰς ἤλθομεν θαλασσίας,
  2. οὗ ναῦς Ὀρέστου κρύφιος ἦν ὡρμισμένη,
  3. ἡμᾶς μέν, οὓς σὺ δεσμὰ συμπέμπεις ξένων
  4. ἔχοντας, ἐξένευσʼ ἀποστῆναι πρόσω
  5. Ἀγαμέμνονος παῖς, ὡς ἀπόρρητον φλόγα
  6. θύουσα καὶ καθαρμὸν ὃν μετῴχετο,
  7. αὐτὴ δʼ ὄπισθε δέσμʼ ἔχουσα τοῖν ξένοιν
  8. ἔστειχε χερσί. καὶ τάδʼ ἦν ὕποπτα μέν,
  9. ἤρεσκε μέντοι σοῖσι προσπόλοις, ἄναξ.
  10. χρόνῳ δʼ, ἵνʼ ἡμῖν δρᾶν τι δὴ δοκοῖ πλέον,
  11. ἀνωλόλυξε καὶ κατῇδε βάρβαρα
  12. μέλη μαγεύουσʼ, ὡς φόνον νίζουσα δή.
  13. ἐπεὶ δὲ δαρὸν ἦμεν ἥμενοι χρόνον,
  14. ἐσῆλθεν ἡμᾶς μὴ λυθέντες οἱ ξένοι