Electra
Euripides
Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. II. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1913. (Reprinted 1921-1962)
- κτείνεις, κλεινῶν συγγενέτειρʼ ἀδελφῶν.
- ἔα ἔα·
- φίλαι, βοῆς ἠκούσατʼ — ἢ δοκὼ κενὴ
- ὑπῆλθέ μʼ; — ὥστε νερτέρα βροντὴ Διός;
- ἰδού, τάδʼ οὐκ ἄσημα πνεύματʼ αἴρεται·
- δέσποινʼ, ἄμειψον δώματʼ, Ἠλέκτρα, τάδε.
- φίλαι, τί χρῆμα; πῶς ἀγῶνος ἥκομεν;
- οὐκ οἶδα πλὴν ἕν· φόνιον οἰμωγὴν κλύω.
- ἤκουσα κἀγώ, τηλόθεν μέν, ἀλλʼ ὅμως.
- μακρὰν γὰρ ἕρπει γῆρυς, ἐμφανής γε μήν.
- Ἀργεῖος ὁ στεναγμός· ἦ φίλων ἐμῶν;
- οὐκ οἶδα· πᾶν γὰρ μείγνυται μέλος βοῆς.
- σφαγὴν ἀυτεῖς τήνδε μοι· τί μέλλομεν;
- ἔπισχε, τρανῶς ὡς μάθῃς τύχας σέθεν.
- οὐκ ἔστι· νικώμεσθα· ποῦ γὰρ ἄγγελοι;
- ἥξουσιν· οὔτοι βασιλέα φαῦλον κτανεῖν.
- ὦ καλλίνικοι παρθένοι Μυκηνίδες,
- νικῶντʼ Ὀρέστην πᾶσιν ἀγγέλλω φίλοις,
- Ἀγαμέμνονος δὲ φονέα κείμενον πέδῳ
- Αἴγισθον· ἀλλὰ θεοῖσιν εὔχεσθαι χρεών.