Ion

Euripides

Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. II. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1913. (Reprinted 1921-1962)

  1. πῶς ὁ θεὸς ὃ λαθεῖν βούλεται μαντεύσεται;
Κρέουσα
  1. εἴπερ καθίζει τρίποδα κοινὸν Ἑλλάδος.
Ἴων
  1. αἰσχύνεται τὸ πρᾶγμα· μὴ ʼξέλεγχέ νιν.
Κρέουσα
  1. ἀλγύνεται δέ γʼ ἡ παθοῦσα τῇ τύχῃ.
Ἴων
  1. οὐκ ἔστιν ὅστις σοι προφητεύσει τάδε.
  2. ἐν τοῖς γὰρ αὑτοῦ δώμασιν κακὸς φανεὶς
  3. Φοῖβος δικαίως τὸν θεμιστεύοντά σοι
  4. δράσειεν ἄν τι πῆμα. ἀπαλλάσσου, γύναι.
  5. τῷ γὰρ θεῷ τἀναντίʼ οὐ μαντευτέον.
  6. ἐς γὰρ τοσοῦτον ἀμαθίας ἔλθοιμεν ἄν,
  7. εἰ τοὺς θεοὺς ἄκοντας ἐκπονήσομεν
  8. φράζειν ἃ μὴ θέλουσιν, ἢ προβωμίοις
  9. σφαγαῖσι μήλων ἢ διʼ οἰωνῶν πτεροῖς.
  10. ἃν γὰρ βίᾳ σπεύδωμεν ἀκόντων θεῶν,
  11. ἄκοντα κεκτήμεσθα τἀγάθʼ, ὦ γύναι·
  12. ἃ δʼ ἂν διδῶσʼ ἑκόντες, ὠφελούμεθα.
Χορός
  1. πολλαί γε πολλοῖς εἰσι συμφοραὶ βροτῶν,
  2. μορφαὶ δὲ διαφέρουσιν· ἓν δʼ ἂν εὐτυχὲς
  3. μόλις ποτʼ ἐξεύροι τις ἀνθρώπων βίῳ.
Κρέουσα
  1. ὦ Φοῖβε, κἀκεῖ κἀνθάδʼ οὐ δίκαιος εἶ