Ion
Euripides
Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. II. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1913. (Reprinted 1921-1962)
- ὁ δʼ ἐκτεθεὶς παῖς ποῦ ʼστιν; εἰσορᾷ φάος;
- οὐκ οἶδεν οὐδείς. ταῦτα καὶ μαντεύομαι.
- εἰ δʼ οὐκέτʼ ἔστι, τίνι τρόπῳ διεφθάρη;
- θῆράς σφε τὸν δύστηνον ἐλπίζει κτανεῖν.
- ποίῳ τόδʼ ἔγνω χρωμένη τεκμηρίῳ;
- ἐλθοῦσʼ ἵνʼ αὐτὸν ἐξέθηκʼ οὐχ ηὗρʼ ἔτι.
- ἦν δὲ σταλαγμὸς ἐν στίβῳ τις αἵματος;
- οὔ φησι. καίτοι πόλλʼ ἐπεστράφη πέδον.
- χρόνος δὲ τίς τῷ παιδὶ διαπεπραγμένῳ;
- σοὶ ταὐτὸν ἥβης, εἴπερ, εἶχεν ἂν μέτρον.
- ἀδικεῖ νιν ὁ θεός· ἡ τεκοῦσα δʼ ἀθλία.
- οὔκουν ἔτʼ ἄλλον γʼ ὕστερον τίκτει γόνον.
- τί δʼ, εἰ λάθρα νιν Φοῖβος ἐκτρέφει λαβών;
- τὰ κοινὰ χαίρων οὐ δίκαια δρᾷ μόνος.
- οἴμοι· προσῳδὸς ἡ τύχη τὠμῷ πάθει.
- καὶ σέ, ὦ ξένʼ, οἶμαι μητέρʼ ἀθλίαν ποθεῖν.
- καὶ μή γʼ ἐπʼ οἶκτόν μʼ ἔξαγʼ οὗ ʼλελήσμεθα.
- σιγῶ· πέραινε δʼ ὧν σʼ ἀνιστορῶ πέρι.
- οἶσθʼ οὖν ὃ κάμνει τοῦ λόγου μάλιστά σοι;
- τί δʼ οὐκ ἐκείνῃ τῇ ταλαιπώρῳ νοσεῖ;