Ion

Euripides

Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. II. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1913. (Reprinted 1921-1962)

  1. νῦν δʼ οὐχὶ χρῄζει; τῷ τόδε γνῶναί με χρή;
Προφῆτις
  1. πατέρα κατειπὼν τῆσδέ σʼ ἐκπέμπει χθονός.
Ἴων
  1. σὺ δʼ ἐκ κελευσμῶν ἢ πόθεν σῴζεις τάδε;
Προφῆτις
  1. ἐνθύμιόν μοι τότε τίθησι Λοξίας ---
Ἴων
  1. τί χρῆμα δρᾶσαι; λέγε, πέραινε σοὺς λόγους.
Προφῆτις
  1. σῶσαι τόδʼ εὕρημʼ ἐς τὸν ὄντα νῦν χρόνον.
Ἴων
  1. ἔχει δέ μοι τί κέρδος --- ἢ τίνα βλάβην;
Προφῆτις
  1. ἐνθάδε κέκρυπται σπάργανʼ οἷς ἐνῆσθα σύ.
Ἴων
  1. μητρὸς τάδʼ ἡμῖν ἐκφέρεις ζητήματα;
Προφῆτις
  1. ἐπεί γʼ ὁ δαίμων βούλεται· πάροιθε δʼ οὔ.
Ἴων
  1. ὦ μακαρίων μοι φασμάτων ἥδʼ ἡμέρα.
Προφῆτις
  1. λαβών νυν αὐτὰ τὴν τεκοῦσαν ἐκπόνει.
Ἴων
  1. πᾶσάν γʼ ἐπελθὼν Ἀσιάδʼ Εὐρώπης θʼ ὅρους.
Προφῆτις
  1. γνώσῃ τάδʼ αὐτός. τοῦ θεοῦ δʼ ἕκατί σε
  2. ἔθρεψά τʼ, ὦ παῖ, καὶ τάδʼ ἀποδίδωμί σοι,
  3. ἃ κεῖνος ἀκέλευστόν μʼ ἐβουλήθη λαβεῖν
  4. σῶσαί θʼ· ὅτου δʼ ἐβούλεθʼ οὕνεκʼ, οὐκ ἔχω λέγειν.
  5. ᾔδει δὲ θνητῶν οὔτις ἀνθρώπων τάδε
  6. ἔχοντας ἡμᾶς, οὐδʼ ἵνʼ ἦν κεκρυμμένα.
  7. καὶ χαῖρʼ· ἴσον γάρ σʼ ὡς τεκοῦσʼ ἀσπάζομαι.