Ion
Euripides
Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. II. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1913. (Reprinted 1921-1962)
- ὅσʼ ἀσπὶς ἔγχος θʼ· ἥδε σοι παμπησία.
- ἔκλειπε βωμὸν καὶ θεηλάτους ἕδρας.
- τὴν σὴν ὅπου σοι μητέρʼ ἐστὶ νουθέτει.
- σὺ δʼ οὐχ ὑφέξεις ζημίαν, κτείνουσʼ ἐμέ;
- ἤν γʼ ἐντὸς ἀδύτων τῶνδέ με σφάξαι θέλῃς.
- τίς ἡδονή σοι θεοῦ θανεῖν ἐν στέμμασι;
- λυπήσομέν τινʼ, ὧν λελυπήμεσθʼ ὕπο.
- φεῦ.
- δεινόν γε, θνητοῖς τοὺς νόμους ὡς οὐ καλῶς
- ἔθηκεν ὁ θεὸς οὐδʼ ἀπὸ γνώμης σοφῆς·
- τοὺς μὲν γὰρ ἀδίκους βωμὸν οὐχ ἵζειν ἐχρῆν,
- ἀλλʼ ἐξελαύνειν· οὐδὲ γὰρ ψαύειν καλὸν
- θεῶν πονηρὰν χεῖρα· τοῖσι δʼ ἐνδίκοις —
- ἱερὰ καθίζειν, ὅστις ἠδικεῖτʼ, ἐχρῆν·
- καὶ μὴ ʼπὶ ταὐτὸ τοῦτʼ ἰόντʼ ἔχειν ἴσον
- τόν τʼ ἐσθλὸν ὄντα τόν τε μὴ θεῶν πάρα.
- ἐπίσχες, ὦ παῖ· τρίποδα γὰρ χρηστήριον
- λιποῦσα θριγκοῦ τοῦδʼ ὑπερβάλλω πόδα
- Φοίβου προφῆτις, τρίποδος ἀρχαῖον νόμον
- σῴζουσα, πασῶν Δελφίδων ἐξαίρετος.