Ion

Euripides

Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. II. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1913. (Reprinted 1921-1962)

  1. ἱερὸν τὸ σῶμα τῷ θεῷ δίδωμʼ ἔχειν.
Ἴων
  1. κἄπειτʼ ἔκαινες φαρμάκοις τὸν τοῦ θεοῦ;
Κρέουσα
  1. ἀλλʼ οὐκέτʼ ἦσθα Λοξίου, πατρὸς δὲ σοῦ.
Ἴων
  1. ἀλλʼ ἐγενόμεσθα πατρός· οὐσίαν λέγω.
Κρέουσα
  1. οὐκοῦν τότʼ ἦσθα· νῦν δʼ ἐγώ, σὺ δʼ οὐκέτι.
Ἴων
  1. οὐκ εὐσεβεῖς γε· τἀμὰ δʼ εὐσεβῆ τότʼ ἦν.
Κρέουσα
  1. ἔκτεινά σʼ ὄντα πολέμιον δόμοις ἐμοῖς.
Ἴων
  1. οὔτοι σὺν ὅπλοις ἦλθον ἐς τὴν σὴν χθόνα.
Κρέουσα
  1. μάλιστα· κἀπίμπρης γʼ Ἐρεχθέως δόμους.
Ἴων
  1. ποίοισι πανοῖς ἢ πυρὸς ποίᾳ φλογί;
Κρέουσα
  1. ἔμελλες οἰκεῖν τἄμʼ, ἐμοῦ βίᾳ λαβών.
Ἴων
  1. πατρός γε γῆν διδόντος ἣν ἐκτήσατο.
Κρέουσα
  1. τοῖς Αἰόλου δὲ πῶς μετῆν τῶν Παλλάδος;
Ἴων
  1. ὅπλοισιν αὐτήν, οὐ λόγοις ἐρρύσατο.
Κρέουσα
  1. ἐπίκουρος οἰκήτωρ γʼ ἂν οὐκ εἴη χθονός.
Ἴων
  1. κἄπειτα τοῦ μέλλειν μʼ ἀπέκτεινες φόβῳ;
Κρέουσα
  1. ὡς μὴ θάνοιμί γʼ, εἰ σὺ μὴ μέλλων τύχοις.
Ἴων
  1. φθονεῖς ἄπαις οὖσʼ, εἰ πατὴρ ἐξηῦρέ με.
Κρέουσα
  1. σὺ τῶν ἀτέκνων δῆτʼ ἀναρπάσεις δόμους;
Ἴων
  1. ἡμῖν δέ γʼ ἀλλὰ πατρικῆς οὐκ ἦν μέρος;