Heracles

Euripides

Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. II. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1913. (Reprinted 1921-1962)

  1. μάχῃ· τὰ μυστῶν δʼ ὄργιʼ εὐτύχησʼ ἰδών.
Ἀμφιτρύων
  1. ἦ καὶ κατʼ οἴκους ἐστὶν Εὐρυσθέως ὁ θήρ;
Ἡρακλῆς
  1. Χθονίας νιν ἄλσος Ἑρμιών τʼ ἔχει πόλις.
Ἀμφιτρύων
  1. οὐδʼ οἶδεν Εὐρυσθεύς σε γῆς ἥκοντʼ ἄνω;
Ἡρακλῆς
  1. οὐκ οἶδʼ· ἵνʼ ἐλθὼν τἀνθάδʼ εἰδείην πάρος.
Ἀμφιτρύων
  1. χρόνον δὲ πῶς τοσοῦτον ἦσθʼ ὑπὸ χθονί;
Ἡρακλῆς
  1. Θησέα κομίζων ἐχρόνισʼ ἐξ Ἅιδου, πάτερ.
Ἀμφιτρύων
  1. καὶ ποῦ ʼστιν; ἢ γῆς πατρίδος οἴχεται πέδον;
Ἡρακλῆς
  1. βέβηκʼ Ἀθήνας νέρθεν ἄσμενος φυγών.
  2. ἀλλʼ εἶʼ, ὁμαρτεῖτʼ, ὦ τέκνʼ, ἐς δόμους πατρί·
  3. καλλίονές τἄρʼ εἴσοδοι τῶν ἐξόδων
  4. πάρεισιν ὑμῖν. ἀλλὰ θάρσος ἴσχετε
  5. καὶ νάματʼ ὄσσων μηκέτʼ ἐξανίετε·
  6. σύ τʼ, ὦ γύναι μοι, σύλλογον ψυχῆς λαβὲ
  7. τρόμου τε παῦσαι, καὶ μέθεσθʼ ἐμῶν πέπλων·
  8. οὐ γὰρ πτερωτὸς οὐδὲ φευξείω φίλους.
  9. ἆ,
  10. οἵδʼ οὐκ ἀφιᾶσʼ, ἀλλʼ ἀνάπτονται πέπλων
  11. τοσῷδε μᾶλλον· ὧδʼ ἔβητʼ ἐπὶ ξυροῦ;
  12. ἄξω λαβών γε τούσδʼ ἐφολκίδας χεροῖν,