Heracles
Euripides
Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. II. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1913. (Reprinted 1921-1962)
- καὶ τῶν καλῶν μὲν ὅστις ἀπολαύειν θέλει,
- συμπλεῖν δὲ τοῖς φίλοισι δυστυχοῦσιν οὔ.
- ἀνίστασʼ, ἐκκάλυψον ἄθλιον κάρα,
- βλέψον πρὸς ἡμᾶς. ὅστις εὐγενὴς βροτῶν,
- φέρει τά γʼ ἐκ θεῶν πτώματʼ οὐδʼ ἀναίνεται.
- Θησεῦ, δέδορκας τόνδʼ ἀγῶνʼ ἐμῶν τέκνων;
- ἤκουσα, καὶ βλέποντι σημαίνεις κακά.
- τί δῆτά μου κρᾶτʼ ἀνεκάλυψας ἡλίῳ;
- τί δʼ; οὐ μιαίνεις θνητὸς ὢν τὰ τῶν θεῶν.
- φεῦγʼ, ὦ ταλαίπωρʼ, ἀνόσιον μίασμʼ ἐμόν.
- οὐδεὶς ἀλάστωρ τοῖς φίλοις ἐκ τῶν φίλων.
- ἐπῄνεσʼ· εὖ δράσας δέ σʼ οὐκ ἀναίνομαι.
- ἐγὼ δὲ πάσχων εὖ τότʼ οἰκτίρω σε νῦν.
- οἰκτρὸς γάρ εἰμι τἄμʼ ἀποκτείνας τέκνα.
- κλαίω χάριν σὴν ἐφʼ ἑτέραισι συμφοραῖς.
- ηὗρες δέ γʼ ἄλλους ἐν κακοῖσι μείζοσιν;
- ἅπτῃ κάτωθεν οὐρανοῦ δυσπραξίᾳ.
- τοιγὰρ παρεσκευάσμεθʼ ὥστε κατθανεῖν.
- δοκεῖς ἀπειλῶν σῶν μέλειν τι δαίμοσιν;
- αὔθαδες ὁ θεός, πρὸς δὲ τοὺς θεοὺς ἐγώ.