Hecuba

Euripides

Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. I. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902. (Reprinted 1906-1974)

  1. οὐ τῶν θανόντων Πριαμιδῶν ὑπʼ Ἰλίῳ.
Ἀγαμέμνων
  1. ἦ γάρ τινʼ ἄλλον ἔτεκες ἢ κείνους, γύναι;
Ἑκάβη
  1. ἀνόνητά γʼ, ὡς ἔοικε, τόνδʼ ὃν εἰσορᾷς.
Ἀγαμέμνων
  1. ποῦ δʼ ὢν ἐτύγχανʼ, ἡνίκʼ ὤλλυτο πτόλις;
Ἑκάβη
  1. πατήρ νιν ἐξέπεμψεν ὀρρωδῶν θανεῖν.
Ἀγαμέμνων
  1. ποῖ τῶν τότʼ ὄντων χωρίσας τέκνων μόνον;
Ἑκάβη
  1. ἐς τήνδε χώραν, οὗπερ ηὑρέθη θανών.
Ἀγαμέμνων
  1. πρὸς ἄνδρʼ ὃς ἄρχει τῆσδε Πολυμήστωρ χθονός;
Ἑκάβη
  1. ἐνταῦθʼ ἐπέμφθη πικροτάτου χρυσοῦ φύλαξ.
Ἀγαμέμνων
  1. θνῄσκει δὲ πρὸς τοῦ καὶ τίνος πότμου τυχών;
Ἑκάβη
  1. τίνος γʼ ὑπʼ ἄλλου; Θρῄξ νιν ὤλεσε ξένος.
Ἀγαμέμνων
  1. ὦ τλῆμον· ἦ που χρυσὸν ἠράσθη λαβεῖν;
Ἑκάβη
  1. τοιαῦτʼ, ἐπειδὴ συμφορὰν ἔγνω Φρυγῶν.
Ἀγαμέμνων
  1. ηὗρες δὲ ποῦ νιν; ἢ τίς ἤνεγκεν νεκρόν;
Ἑκάβη
  1. ἥδʼ, ἐντυχοῦσα ποντίας ἀκτῆς ἔπι.
Ἀγαμέμνων
  1. τοῦτον ματεύουσʼ ἢ πονοῦσʼ ἄλλον πόνον;
Ἑκάβη
  1. λούτρʼ ᾤχετʼ οἴσουσʼ ἐξ ἁλὸς Πολυξένῃ.
Ἀγαμέμνων
  1. κτανών νιν, ὡς ἔοικεν, ἐκβάλλει ξένος.
Ἑκάβη
  1. θαλασσόπλαγκτόν γʼ, ὧδε διατεμὼν χρόα.