Hecuba
Euripides
Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. I. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902. (Reprinted 1906-1974)
- εἰσὶν παρʼ ἡμῖν οὐδὲν ἧσσον ἄθλιαι
- γραῖαι γυναῖκες ἠδὲ πρεσβῦται σέθεν,
- νύμφαι τʼ ἀρίστων νυμφίων τητώμεναι,
- ὧν ἥδε κεύθει σώματʼ Ἰδαία κόνις.
- τόλμα τάδʼ. ἡμεῖς δʼ, εἰ κακῶς νομίζομεν
- τιμᾶν τὸν ἐσθλόν, ἀμαθίαν ὀφλήσομεν·
- οἱ βάρβαροι δὲ μήτε τοὺς φίλους φίλους
- ἡγεῖσθε, μήτε τοὺς καλῶς τεθνηκότας
- θαυμάζεθʼ, ὡς ἂν ἡ μὲν Ἑλλὰς εὐτυχῇ,
- ὑμεῖς δʼ ἔχηθʼ ὅμοια τοῖς βουλεύμασιν.
- αἰαῖ· τὸ δοῦλον ὡς κακὸν πέφυκʼ ἀεὶ
- τολμᾷ θʼ ἃ μὴ χρή, τῇ βίᾳ νικώμενον.
- ὦ θύγατερ, οὑμοὶ μὲν λόγοι πρὸς αἰθέρα
- φροῦδοι μάτην ῥιφέντες ἀμφὶ σοῦ φόνου·
- σὺ δʼ, εἴ τι μείζω δύναμιν ἢ μήτηρ ἔχεις,
- σπούδαζε πάσας ὥστʼ ἀηδόνος στόμα
- φθογγὰς ἱεῖσα, μὴ στερηθῆναι βίου.
- πρόσπιπτε δʼ οἰκτρῶς τοῦδʼ Ὀδυσσέως γόνυ
- καὶ πεῖθʼ — ἔχεις δὲ πρόφασιν· ἔστι γὰρ τέκνα
- καὶ τῷδε — τὴν σὴν ὥστʼ ἐποικτῖραι τύχην.