Hecuba
Euripides
Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. I. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902. (Reprinted 1906-1974)
- τὸ δʼ ἀξίωμα, κἂν κακῶς λέγῃ, τὸ σὸν
- πείσει· λόγος γὰρ ἔκ τʼ ἀδοξούντων ἰὼν
- κἀκ τῶν δοκούντων αὑτὸς οὐ ταὐτὸν σθένει.
- οὐκ ἔστιν οὕτω στερρὸς ἀνθρώπου φύσις,
- ἥτις γόων σῶν καὶ μακρῶν ὀδυρμάτων
- κλύουσα θρήνους οὐκ ἂν ἐκβάλοι δάκρυ.
- Ἑκάβη, διδάσκου, μηδὲ τῷ θυμουμένῳ
- τὸν εὖ λέγοντα δυσμενῆ ποιοῦ φρενός.
- ἐγὼ τὸ μὲν σὸν σῶμʼ ὑφʼ οὗπερ εὐτύχουν
- σῴζειν ἕτοιμός εἰμι κοὐκ ἄλλως λέγω·
- ἃ δʼ εἶπον εἰς ἅπαντας οὐκ ἀρνήσομαι,
- Τροίας ἁλούσης ἀνδρὶ τῷ πρώτῳ στρατοῦ
- σὴν παῖδα δοῦναι σφάγιον ἐξαιτουμένῳ.
- ἐν τῷδε γὰρ κάμνουσιν αἱ πολλαὶ πόλεις,
- ὅταν τις ἐσθλὸς καὶ πρόθυμος ὢν ἀνὴρ
- μηδὲν φέρηται τῶν κακιόνων πλέον.
- ἡμῖν δʼ Ἀχιλλεὺς ἄξιος τιμῆς, γύναι,
- θανὼν ὑπὲρ γῆς Ἑλλάδος κάλλιστʼ ἀνήρ.
- οὔκουν τόδʼ αἰσχρόν, εἰ βλέποντι μὲν φίλῳ