Hecuba

Euripides

Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. I. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902. (Reprinted 1906-1974)

  1. ὤμοι, τυφλοῦμαι φέγγος ὀμμάτων τάλας.
Χορός
  1. — ἠκούσατʼ ἀνδρὸς Θρῃκὸς οἰμωγήν, φίλαι;
Πολυμήστωρ
  1. ὤμοι μάλʼ αὖθις, τέκνα, δυστήνου σφαγῆς.
Χορός
  1. — φίλαι, πέπρακται καίνʼ ἔσω δόμων κακά.
Πολυμήστωρ
  1. ἀλλʼ οὔτι μὴ φύγητε λαιψηρῷ ποδί·
  2. βάλλων γὰρ οἴκων τῶνδʼ ἀναρρήξω μυχούς.
Χορός
  1. — ἰδού, βαρείας χειρὸς ὁρμᾶται βέλος.
  2. — βούλεσθʼ ἐπεσπέσωμεν; ὡς ἀκμὴ καλεῖ
  3. Ἑκάβῃ παρεῖναι Τρῳάσιν τε συμμάχους.
Ἑκάβη
  1. ἄρασσε, φείδου μηδέν, ἐκβάλλων πύλας·
  2. οὐ γάρ ποτʼ ὄμμα λαμπρὸν ἐνθήσεις κόραις,
  3. οὐ παῖδας ὄψῃ ζῶντας οὓς ἔκτεινʼ ἐγώ.
Χορός
  1. ἦ γὰρ καθεῖλες Θρῇκα, καὶ κρατεῖς, ξένον,
  2. δέσποινα, καὶ δέδρακας οἷάπερ λέγεις;
Ἑκάβη
  1. ὄψῃ νιν αὐτίκʼ ὄντα δωμάτων πάρος
  2. τυφλὸν τυφλῷ στείχοντα παραφόρῳ ποδί,
  3. παίδων τε δισσῶν σώμαθʼ, οὓς ἔκτεινʼ ἐγὼ
  4. σὺν ταῖς ἀρίσταις Τρῳάσιν· δίκην δέ μοι
  5. δέδωκε. χωρεῖ δʼ, ὡς ὁρᾷς, ὅδʼ ἐκ δόμων.
  6. ἀλλʼ ἐκποδὼν ἄπειμι κἀποστήσομαι