Andromache

Euripides

Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. I. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.

  1. ἦλθον δὲ σὰς μὲν οὐ σέβων ἐπιστολάς,
  2. εἰ δ’ ἐνδιδοίης, ὥσπερ ἐνδίδως, λόγον,
  3. πέμψων σ’ ἀπ’ οἴκων τῶνδ’. ἐμὴ γὰρ οὖσα πρὶν
  4. σὺν τῷδε ναίεις ἀνδρὶ σοῦ πατρὸς κάκῃ,
  5. ὃς πρὶν τὰ Τροίας εἰσβαλεῖν ὁρίσματα
  6. γυναῖκ’ ἐμοί σε δοὺς ὑπέσχεθ’ ὕστερον
  7. τῷ νῦν σ’ ἔχοντι, Τρῳάδ’ εἰ πέρσοι πόλιν.
  8. ἐπεὶ δ’ Ἀχιλλέως δεῦρ’ ἐνόστησεν γόνος,
  9. σῷ μὲν συνέγνων πατρί, τὸν δ’ ἐλισσόμην
  10. γάμους ἀφεῖναι σούς, ἐμὰς λέγων τύχας
  11. καὶ τὸν παρόντα δαίμον’, ὡς φίλων μὲν ἂν
  12. γήμαιμ’ ἀπ’ ἀνδρῶν, ἔκτοθεν δ’ οὐ ῥᾳδίως,
  13. φεύγων ἀπ’ οἴκων ἃς ἐγὼ φεύγω φυγάς.
  14. ὃ δ’ ἦν ὑβριστὴς εἴς τ’ ἐμῆς μητρὸς φόνον
  15. τάς θ’ αἱματωποὺς θεὰς ὀνειδίζων ἐμοί.
  16. κἀγὼ ταπεινὸς ὢν τύχαις ταῖς οἴκοθεν
  17. ἤλγουν μὲν ἤλγουν, συμφοραῖς δ’ ἠνειχόμην,
  18. σῶν δὲ στερηθεὶς ᾠχόμην ἄκων γάμων.
  19. νῦν οὖν, ἐπειδὴ περιπετεῖς ἔχεις τύχας
  20. καὶ ξυμφορὰν τήνδ’ εἰσπεσοῦσ’ ἀμηχανεῖς,