Andromache
Euripides
Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. I. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.
- χρὴ τούς γε νοῦν ἔχοντας, οἷς ἔστιν γυνή,
- πρὸς τὴν ἐν οἴκοις ἄλοχον ἐσφοιτᾶν ἐᾶν
- γυναῖκας· αὗται γὰρ διδάσκαλοι κακῶν·
- ἣ μέν τι κερδαίνουσα συμφθείρει λέχος,
- ἣ δ’ ἀμπλακοῦσα συννοσεῖν αὑτῇ θέλει,
- πολλαὶ δὲ μαργότητι --- κἀντεῦθεν δόμοι
- νοσοῦσιν ἀνδρῶν. πρὸς τάδ’ εὖ φυλάσσετε
- κλῄθροισι καὶ μοχλοῖσι δωμάτων πύλας·
- ὑγιὲς γὰρ οὐδὲν αἱ θύραθεν εἴσοδοι
- δρῶσιν γυναικῶν, ἀλλὰ πολλὰ καὶ κακά.
- ἄγαν ἐφῆκας γλῶσσαν εἰς τὸ σύμφυτον.
- συγγνωστὰ μέν νυν σοὶ τάδ’, ἀλλ’ ὅμως χρεὼν
- κοσμεῖν γυναῖκας τὰς γυναικείας νόσους.
- σοφόν τι χρῆμα τοῦ διδάξαντος βροτοὺς
- λόγους ἀκούειν τῶν ἐναντίων πάρα.
- ἐγὼ γὰρ εἰδὼς τῶνδε σύγχυσιν δόμων
- ἔριν τε τὴν σὴν καὶ γυναικὸς Ἕκτορος,
- φυλακὰς ἔχων ἔμιμνον, εἴτ’ αὐτοῦ μενεῖς
- εἴτ’ ἐκφοβηθεῖσ’ αἰχμαλωτίδος φόνῳ
- γυναικὸς οἴκων τῶνδ’ ἀπηλλάχθαι θέλεις.