Andromache
Euripides
Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. I. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.
- καὶ παῖδα τόνδε νήπιον· σκόπει τάδε,
- μὴ νῦν φυγόντες εἶθ’ ἁλῶμεν ὕστερον.
- οὐ μὴ γυναικῶν δειλὸν εἰσοίσεις λόγον·
- χώρει· τίς ὑμῶν ἅψεται; κλαίων ἄρα
- ψαύσει. θεῶν γὰρ οὕνεχ’ ἱππικοῦ τ’ ὄχλου
- πολλῶν θ’ ὁπλιτῶν ἄρχομεν Φθίαν κάτα·
- ἡμεῖς δ’ ἔτ’ ὀρθοὶ κοὐ γέροντες, ὡς δοκεῖς,
- ἀλλ’ εἴς γε τοιόνδ’ ἄνδρ’ ἀποβλέψας μόνον
- τροπαῖον αὐτοῦ στήσομαι, πρέσβυς περ ὤν.
- πολλῶν νέων γὰρ κἂν γέρων εὔψυχος ᾖ
- κρείσσων· τί γὰρ δεῖ δειλὸν ὄντ’ εὐσωματεῖν;
- μὴ γενοίμαν ἢ πατέρων ἀγαθῶν
- εἴην πολυκτήτων τε δόμων μέτοχος.
- εἴ τι γὰρ πάσχοι τις ἀμήχανον, ἀλκᾶς
- οὐ σπάνις εὐγενέταις,
- κηρυσσομένοισι δ’ ἀπ’ ἐσθλῶν δωμάτων
- τιμὰ καὶ κλέος· οὔτοι λείψανα τῶν ἀγαθῶν
- ἀνδρῶν ἀφαιρεῖται χρόνος· ἁ δ’ ἀρετὰ
- καὶ θανοῦσι λάμπει.
- κρεῖσσον δὲ νίκαν μὴ κακόδοξον ἔχειν