Andromache

Euripides

Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. I. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.

  1. καὶ τὴν ἐν οἴκοις σὴν καταστήσει κόρην,
  2. κεἰ τρὶς νόθος πέφυκε. πολλάκις δέ τοι
  3. ξηρὰ βαθεῖαν γῆν ἐνίκησε σπορᾷ,
  4. νόθοι τε πολλοὶ γνησίων ἀμείνονες.
  5. ἀλλ’ ἐκκομίζου παῖδα. κύδιον βροτοῖς
  6. πένητα χρηστὸν ἢ κακὸν καὶ πλούσιον
  7. γαμβρὸν πεπᾶσθαι καὶ φίλον· σὺ δ’ οὐδὲν εἶ.
Χορός
  1. σμικρᾶς ἀπ’ ἀρχῆς νεῖκος ἀνθρώποις μέγα
  2. γλῶσσ’ ἐκπορίζει· τοῦτο δ’ οἱ σοφοὶ βροτῶν
  3. ἐξευλαβοῦνται, μὴ φίλοις τεύχειν ἔριν.
Μενέλαος
  1. τί δῆτ’ ἂν εἴποις τοὺς γέροντας, ὡς σοφοί,
  2. καὶ τοὺς φρονεῖν δοκοῦντας Ἕλλησίν ποτε;
  3. ὅτ’ ὢν σὺ Πηλεὺς καὶ πατρὸς κλεινοῦ γεγώς,
  4. κῆδος συνάψας, αἰσχρὰ μὲν σαυτῷ λέγεις
  5. ἡμῖν δ’ ὀνείδη διὰ γυναῖκα βάρβαρον,
  6. ἣν χρῆν σ’ ἐλαύνειν τήνδ’ ὑπὲρ Νείλου ῥοὰς
  7. ὑπέρ τε Φᾶσιν, κἀμὲ παρακαλεῖν ἀεί
  8. οὖσαν μὲν ἠπειρῶτιν, οὗ πεσήματα
  9. πλεῖσθ’ Ἑλλάδος πέπτωκε δοριπετῆ νεκρῶν,
  10. τοῦ σοῦ δὲ παιδὸς αἵματος κοινουμένην.