Andromache
Euripides
Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. I. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.
- πασῶν κακίστην. οὐδ’ ἂν εἰ βούλοιτό τις
- σώφρων γένοιτο Σπαρτιατίδων κόρη,
- αἳ ξὺν νέοισιν ἐξερημοῦσαι δόμους
- γυμνοῖσι μηροῖς καὶ πέπλοις ἀνειμένοις
- δρόμους παλαίστρας τ’ οὐκ ἀνασχετοὺς ἐμοὶ
- κοινὰς ἔχουσι. κᾆτα θαυμάζειν χρεὼν
- εἰ μὴ γυναῖκας σώφρονας παιδεύετε;
- Ἑλένην ἐρέσθαι χρῆν τάδ’, ἥτις ἐκ δόμων
- τὸν σὸν λιποῦσα Φίλιον ἐξεκώμασε
- νεανίου μετ’ ἀνδρὸς εἰς ἄλλην χθόνα.
- κἄπειτ’ ἐκείνης οὕνεχ’ Ἑλλήνων ὄχλον
- τοσόνδ’ ἀθροίσας ἤγαγες πρὸς Ἴλιον;
- ἣν χρῆν σ’ ἀποπτύσαντα μὴ κινεῖν δόρυ,
- κακὴν ἐφευρόντ’, ἀλλ’ ἐᾶν αὐτοῦ μένειν
- μισθόν τε δόντα μήποτ’ εἰς οἴκους λαβεῖν.
- ἀλλ’ οὔτι ταύτῃ σὸν φρόνημ’ ἐπούρισας,
- ψυχὰς δὲ πολλὰς κἀγαθὰς ἀπώλεσας,
- παίδων τ’ ἄπαιδας γραῦς ἔθηκας ἐν δόμοις,
- πολιούς τ’ ἀφείλου πατέρας εὐγενῆ τέκνα.
- ὧν εἷς ἐγὼ δύστηνος· αὐθέντην δὲ σὲ