Andromache

Euripides

Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. I. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.

  1. ἥκετε πύργων· δύο δ’ ἐκ δισσαῖν
  2. θνῄσκετ’ ἀνάγκαιν· σὲ μὲν ἡμετέρα
  3. ψῆφος ἀναιρεῖ, παῖδα δ’ ἐμὴ παῖς
  4. τόνδ’ Ἑρμιόνη· καὶ γὰρ ἀνοία
  5. μεγάλη λείπειν ἐχθροὺς ἐχθρῶν,
  6. ἐξὸν κτείνειν
  7. καὶ φόβον οἴκων ἀφελέσθαι.
Ἀνδρομάχη
  1. ὦ πόσις πόσις, εἴθε σὰν
  2. χεῖρα καὶ δόρυ σύμμαχον
  3. κτησαίμαν, Πριάμου παῖ.
Παῖς
  1. δύστανος, τί δ’ ἐγὼ μόρου
  2. παράτροπον μέλος εὕρω;
Ἀνδρομάχη
  1. λίσσου, γούνασι δεσπότου
  2. χρίμπτων, ὦ τέκνον.
Παῖς
  1. ὦ φίλος,
  2. φίλος, ἄνες θάνατόν μοι.
Ἀνδρομάχη
  1. λείβομαι δάκρυσιν κόρας,
  2. στάζω λισσάδος ὡς πέτρας
  3. λιβὰς ἀνήλιος, ἁ τάλαιν’ ---
Παῖς
  1. ὤμοι μοι, τί δ’ ἐγὼ κακῶν