Andromache
Euripides
Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. I. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.
- τὸν αἴτιον τῶνδ’, ἀλλὰ τὴν ἀρχὴν ἀφεὶς
- πρὸς τὴν τελευτὴν ὑστέραν οὖσαν φέρῃ;
- οἴμοι κακῶν τῶνδ’, ὦ τάλαιν’ ἐμὴ πατρίς,
- ὡς δεινὰ πάσχω. τί δέ με καὶ τεκεῖν ἐχρῆν
- ἄχθος τ’ ἐπ’ ἄχθει τῷδε προσθέσθαι διπλοῦν;
- ἀτὰρ τί ταῦτα δύρομαι, τὰ δ’ ἐν ποσὶν
- οὐκ ἐξικμάζω καὶ λογίζομαι κακά;
- ἥτις σφαγὰς μὲν Ἕκτορος τροχηλάτους
- κατεῖδον οἰκτρῶς τ’ Ἴλιον πυρούμενον,
- αὐτὴ δὲ δούλη ναῦς ἐπ’ Ἀργείων ἔβην
- κόμης ἐπισπασθεῖσ’· ἐπεὶ δ’ ἀφικόμην
- Φθίαν, φονεῦσιν Ἕκτορος νυμφεύομαι.
- τί δῆτ’ ἐμοὶ ζῆν ἡδύ; πρὸς τί χρὴ βλέπειν;
- πρὸς τὰς παρούσας ἢ παρελθούσας τύχας;
- εἷς παῖς ὅδ’ ἦν μοι λοιπὸς ὀφθαλμὸς βίου·
- τοῦτον κτενεῖν μέλλουσιν οἷς δοκεῖ τάδε.
- οὐ δῆτα τοὐμοῦ γ’ εἵνεκ’ ἀθλίου βίου·
- ἐν τῷδε μὲν γὰρ ἐλπίς, εἰ σωθήσεται,
- ἐμοὶ δ’ ὄνειδος μὴ θανεῖν ὑπὲρ τέκνου.
- ἰδοὺ προλείπω βωμὸν ἥδε χειρία