Andromache

Euripides

Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. I. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.

  1. πλὴν εἴ τι πλούτῳ· τοῦτο δ’ ἰσχύει μέγα.
  2. Μενέλαε, φέρε δὴ διαπεράνωμεν λόγους·
  3. τέθνηκα τῇ σῇ θυγατρὶ καί μ’ ἀπώλεσε·
  4. μιαιφόνον μὲν οὐκέτ’ ἂν φύγοι μύσος.
  5. ἐν τοῖς δὲ πολλοῖς καὶ σὺ τόνδ’ ἀγωνιῇ
  6. φόνον· τὸ συνδρῶν γάρ σ’ ἀναγκάσει χρέος.
  7. ἢν δ’ οὖν ἐγὼ μὲν μὴ θανεῖν ὑπεκδράμω,
  8. τὸν παῖδά μου κτενεῖτε; κᾆτα πῶς πατὴρ
  9. τέκνου θανόντος ῥᾳδίως ἀνέξεται;
  10. οὐχ ὧδ’ ἄνανδρον αὐτὸν ἡ Τροία καλεῖ·
  11. ἀλλ’ εἶσιν οἷ χρή—Πηλέως γὰρ ἄξια
  12. πατρός τ’ Ἀχιλλέως ἔργα δρῶν φανήσεται—
  13. ὤσει δὲ σὴν παῖδ’ ἐκ δόμων· σὺ δ’ ἐκδιδοὺς
  14. ἄλλῳ τί λέξεις; πότερον ὡς κακὸν πόσιν
  15. φεύγει τὸ ταύτης σῶφρον; ἀλλὰ πεύσεται.
  16. γαμεῖ δὲ τίς νιν; ἤ σφ’ ἄνανδρον ἐν δόμοις
  17. χήραν καθέξεις πολιόν; ὦ τλήμων ἀνήρ,
  18. κακῶν τοσούτων οὐχ ὁρᾷς ἐπιρροάς;
  19. πόσας ἂν εὐνὰς θυγατέρ’ ἠδικημένην
  20. βούλοι’ ἂν εὑρεῖν ἢ παθεῖν ἁγὼ λέγω;