Andromache

Euripides

Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. I. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.

  1. οἶκον κατασχεῖν τὸν σὸν ἀντὶ σοῦ θέλω;
  2. πότερον ἵν’ αὐτὴ παῖδας ἀντὶ σοῦ τέκω
  3. δούλους ἐμαυτῇ τ’ ἀθλίαν ἐφολκίδα;
  4. ἢ τοὺς ἐμούς τις παῖδας ἐξανέξεται
  5. Φθίας τυράννους ὄντας, ἢν σὺ μὴ τέκῃς;
  6. φιλοῦσι γάρ μ’ Ἕλληνες Ἕκτορός τ’ ἄπο;
  7. αὐτή τ’ ἀμαυρὰ κοὐ τύραννος ἦ Φρυγῶν;
  8. οὐκ ἐξ ἐμῶν σε φαρμάκων στυγεῖ πόσις,
  9. ἀλλ’ εἰ ξυνεῖναι μὴ ’πιτηδεία κυρεῖς.
  10. φίλτρον δὲ καὶ τόδ’· οὐ τὸ κάλλος, ὦ γύναι,
  11. ἀλλ’ ἁρεταὶ τέρπουσι τοὺς ξυνευνέτας.
  12. σὺ δ’ ἤν τι κνισθῇς, ἡ Λάκαινα μὲν πόλις
  13. μέγ’ ἐστί, τὴν δὲ Σκῦρον οὐδαμοῦ τίθης·
  14. πλουτεῖς δ’ ἐν οὐ πλουτοῦσι· Μενέλεως δέ σοι
  15. μείζων Ἀχιλλέως. ταῦτά τοί σ’ ἔχθει πόσις.
  16. χρὴ γὰρ γυναῖκα, κἂν κακῷ πόσει δοθῇ,
  17. στέργειν, ἅμιλλάν τ’ οὐκ ἔχειν φρονήματος.
  18. εἰ δ’ ἀμφὶ Θρῄκην χιόνι τὴν κατάρρυτον
  19. τύραννον ἔσχες ἄνδρ’, ἵν’ ἐν μέρει λέχος
  20. δίδωσι πολλαῖς εἷς ἀνὴρ κοινούμενος,