Andromache
Euripides
Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. I. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.
- Δελφοῖς ὄνειδος, ὡς ἀπαγγέλλῃ τάφος
- φόνον βίαιον τῆς Ὀρεστείας χερός·
- γυναῖκα δ’ αἰχμάλωτον, Ἀνδρομάχην λέγω,
- Μολοσσίαν γῆν χρὴ κατοικῆσαι, γέρον,
- Ἑλένῳ συναλλαχθεῖσαν εὐναίοις γάμοις,
- καὶ παῖδα τόνδε, τῶν ἀπ’ Αἰακοῦ μόνον
- λελειμμένον δή. βασιλέα δ’ ἐκ τοῦδε χρὴ
- ἄλλον δι’ ἄλλου διαπερᾶν Μολοσσίας
- εὐδαιμονοῦντας· οὐ γὰρ ὧδ’ ἀνάστατον
- γένος γενέσθαι δεῖ τὸ σὸν κἀμόν, γέρον,
- Τροίας τε· καὶ γὰρ θεοῖσι κἀκείνης μέλει,
- καίπερ πεσούσης Παλλάδος προθυμίᾳ.
- σὲ δ’, ὡς ἂν εἰδῇς τῆς ἐμῆς εὐνῆς χάριν,
- θεὰ γεγῶσα καὶ θεοῦ πατρὸς τέκος,
- κακῶν ἀπαλλάξασα τῶν βροτησίων
- ἀθάνατον ἄφθιτόν τε ποιήσω θεόν.
- κἄπειτα Νηρέως ἐν δόμοις ἐμοῦ μέτα
- τὸ λοιπὸν ἤδη θεὸς συνοικήσεις θεᾷ·
- ἔνθεν κομίζων ξηρὸν ἐκ πόντου πόδα
- τὸν φίλτατον σοὶ παῖδ’ ἐμοί τ’ Ἀχιλλέα