Andromache
Euripides
Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. I. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.
- δίκας παρασχεῖν βουλόμεσθ’· ᾔτησα γὰρ
- πατρός ποτ’ αὐτὸν αἵματος δοῦναι δίκην.
- κἀνταῦθ’ Ὀρέστου μῦθος ἰσχύων μέγα
- ἐφαίνεθ’, ὡς ψεύδοιτο δεσπότης ἐμός,
- ἥκων ἐπ’ αἰσχροῖς. ἔρχεται δ’ ἀνακτόρων
- κρηπῖδος ἐντός, ὡς πάρος χρηστηρίων
- εὔξαιτο Φοίβῳ· τυγχάνει δ’ ἐν ἐμπύροις·
- τῷ δὲ ξιφήρης ἆρ’ ὑφειστήκει λόχος
- δάφνῃ σκιασθείς· ὧν Κλυταιμήστρας τόκος
- εἷς ἦν ἁπάντων τῶνδε μηχανορράφος.
- χὣ μὲν κατ’ ὄμμα στὰς προσεύχεται θεῷ·
- οἳ δ’ ὀξυθήκτοις φασγάνοις ὡπλισμένοι
- κεντοῦσ’ ἀτευχῆ παῖδ’ Ἀχιλλέως λάθρᾳ.
- χωρεῖ δὲ πρύμναν· οὐ γὰρ εἰς καιρὸν τυπεὶς
- ἐτύγχαν’· ἐξέλκει δὲ καὶ παραστάδος
- κρεμαστὰ τεύχη πασσάλων καθαρπάσας
- ἔστη ’πὶ βωμοῦ γοργὸς ὁπλίτης ἰδεῖν,
- βοᾷ δὲ Δελφῶν παῖδας ἱστορῶν τάδε·
- Τίνος μ’ ἕκατι κτείνετ’ εὐσεβεῖς ὁδοὺς
- ἥκοντα; ποίας ὄλλυμαι πρὸς αἰτίας;—