Andromache
Euripides
Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. I. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.
- θέᾳ διδόντες ὄμματ’ ἐξεπίμπλαμεν.
- καὶ τοῦθ’ ὕποπτον ἦν ἄρ’· εἰς δὲ συστάσεις
- κύκλους τ’ ἐχώρει λαὸς οἰκήτωρ θεοῦ.
- Ἀγαμέμνονος δὲ παῖς διαστείχων πόλιν
- ἐς οὖς ἑκάστῳ δυσμενεῖς ηὔδα λόγους·
- Ὁρᾶτε τοῦτον, ὃς διαστείχει θεοῦ
- χρυσοῦ γέμοντα γύαλα, θησαυροὺς βροτῶν,
- τὸ δεύτερον παρόντ’ ἐφ’ οἷσι καὶ πάρος
- δεῦρ’ ἦλθε, Φοίβου ναὸν ἐκπέρσαι θέλων;
- κἀκ τοῦδ’ ἐχώρει ῥόθιον ἐν πόλει κακόν·
- ἀρχαί τε, πληροῦντές τε βουλευτήρια,
- ἰδίᾳ θ’ ὅσοι θεοῦ χρημάτων ἐφέστασαν,
- φρουρὰν ἐτάξαντ’ ἐν περιστύλοις δόμοις.
- ἡμεῖς δὲ μῆλα, φυλλάδος Παρνασίας
- παιδεύματ’, οὐδὲν τῶνδέ πω πεπυσμένοι,
- λαβόντες ᾖμεν ἐσχάραις τ’ ἐφέσταμεν
- σὺν προξένοισι μάντεσίν τε Πυθικοῖς.
- καί τις τόδ’ εἶπεν· Ὦ νεανία, τί σοι
- θεῷ κατευξώμεσθα; τίνος ἥκεις χάριν;
- ὃ δ’ εἶπε· Φοίβῳ τῆς πάροιθ’ ἁμαρτίας