Andromache
Euripides
Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. I. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.
- ᾳ θεοῖσιν λέλαμ-
- πεν καπνῷ θυώδει.
- βέβακε δ’ Ἀτρείδας ἀλόχου παλάμαις,
- αὐτά τ’ ἐναλλάξασα φόνον θανάτῳ
- πρὸς τέκνων ἀπηύρα
- θεοῦ. θεοῦ νιν κέλευμ’ ἐπεστράφη
- μαντόσυνον, ὅτε νιν Ἀργόθεν πορευθεὶς
- Ἀγαμεμνόνιος κέλωρ, ἀδύτων ἐπιβὰς
- κτεάνων, ματρὸς φονεὺς ---
- ὦ δαῖμον, ὦ Φοῖβε, πῶς πείθομαι;
- πολλαὶ δ’ ἀν’ Ἑλλάνων ἀγόρους στοναχὰς
- μέλποντο δυστάνων τεκέων, ἄλοχοι δ’
- ἐξέλειπον οἴκους
- πρὸς ἄλλον εὐνάτορ’. οὐχὶ σοὶ μόνᾳ
- δύσφρονες ἐπέπεσον, οὐ φίλοισι, λῦπαι·
- νόσον Ἑλλὰς ἔτλα, νόσον· διέβα δὲ Φρυγῶν
- καὶ πρὸς εὐκάρπους γύας
- σκηπτὸς σταλάσσων τὸν Ἅιδα φόνον.
- Φθιώτιδες γυναῖκες, ἱστοροῦντί μοι
- σημήνατ’· ᾐσθόμην γὰρ οὐ σαφῆ λόγον