Hippolytus
Euripides
Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. I. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.
- εἴποι τις ἂν τὸ πραχθέν, ἢ μάτην ὄχλον
- στέγει τύραννον δῶμα προσπόλων ἐμῶν;
- ὤμοι μοι σέθεν, ---
- μέλεος, οἷον εἶδον ἄλγος δόμων,
- οὐ τλητὸν οὐδὲ ῥητόν. ἀλλ’ ἀπωλόμην·
- ἔρημος οἶκος, καὶ τέκν’ ὀρφανεύεται.
- ἔλιπες οὓς ἔτεκες, ἔλιπες, ὦ φίλα
- γυναικῶν ἀρίστα θ’ ὁπόσας ὁρᾷ
- φέγγος ἀελίου
- τε καὶ νυκτὸς ἀστερωπὸν σέλας.
- ἰὼ τάλας· ὦ τάλας· ὅσον κακὸν ἔχει δόμος.
- δάκρυσί μου βλέφαρα
- καταχυθέντα τέγγεται σᾷ τύχᾳ·
- τὸ δ’ ἐπὶ τῷδε πῆμα φρίσσω πάλαι.
- ἔα ἔα·
- τί δή ποθ’ ἥδε δέλτος ἐκ φίλης χερὸς
- ἠρτημένη; θέλει τι σημῆναι νέον;
- ἀλλ’ ἦ λέχους μοι καὶ τέκνων ἐπιστολὰς
- ἔγραψεν ἡ δύστηνος, ἐξαιτουμένη;
- θάρσει, τάλαινα· λέκτρα γὰρ τὰ Θησέως