Hippolytus
Euripides
Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. I. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.
- βλέπουσιν ἐς πρόσωπα τῶν ξυνευνετῶν
- οὐδὲ σκότον φρίσσουσι τὸν ξυνεργάτην
- τέραμνά τ’ οἴκων μή ποτε φθογγὴν ἀφῇ;
- ἡμᾶς γὰρ αὐτὸ τοῦτ’ ἀποκτείνει, φίλαι,
- ὡς μήποτ’ ἄνδρα τὸν ἐμὸν αἰσχύνασ’ ἁλῶ,
- μὴ παῖδας οὓς ἔτικτον· ἀλλ’ ἐλεύθεροι
- παρρησίᾳ θάλλοντες οἰκοῖεν πόλιν
- κλεινῶν Ἀθηνῶν, μητρὸς οὕνεκ’ εὐκλεεῖς.
- δουλοῖ γὰρ ἄνδρα, κἂν θρασύσπλαγχνός τις ᾖ,
- ὅταν ξυνειδῇ μητρὸς ἢ πατρὸς κακά.
- μόνον δὲ τοῦτό φασ’ ἁμιλλᾶσθαι βίῳ,
- γνώμην δικαίαν κἀγαθήν, ὅτῳ παρῇ.
- κακοὺς δὲ θνητῶν ἐξέφην’, ὅταν τύχῃ,
- προθεὶς κάτοπτρον ὥστε παρθένῳ νέᾳ
- χρόνος· παρ’ οἷσι μήποτ’ ὀφθείην ἐγώ.
- φεῦ φεῦ· τὸ σῶφρον ὡς ἁπανταχοῦ καλὸν
- καὶ δόξαν ἐσθλὴν ἐν βροτοῖς καρπίζεται.
- δέσποιν’, ἐμοί τοι συμφορὰ μὲν ἀρτίως
- ἡ σὴ παρέσχε δεινὸν ἐξαίφνης φόβον·
- νῦν δ’ ἐννοοῦμαι φαῦλος οὖσα· κἀν βροτοῖς