Hippolytus
Euripides
Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. I. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.
- βιότου δ’ ἀτρεκεῖς ἐπιτηδεύσεις
- φασὶ σφάλλειν πλέον ἢ τέρπειν
- τῇ θ’ ὑγιείᾳ μᾶλλον πολεμεῖν.
- οὕτω τὸ λίαν ἧσσον ἐπαινῶ
- τοῦ μηδὲν ἄγαν·
- καὶ ξυμφήσουσι σοφοί μοι.
- γύναι γεραιά, βασιλίδος πιστὴ τροφὲ
- Φαίδρας, ὁρῶμεν τάσδε δυστήνους τύχας,
- ἄσημα δ’ ἡμῖν ἥτις ἐστὶν ἡ νόσος·
- σοῦ δ’ ἂν πυθέσθαι καὶ κλύειν βουλοίμεθ’ ἄν.
- οὐκ οἶδ’ ἐλέγχους· οὐ γὰρ ἐννέπειν θέλει.
- οὐδ’ ἥτις ἀρχὴ τῶνδε πημάτων ἔφυ;
- ἐς ταὐτὸν ἥκεις· πάντα γὰρ σιγᾷ τάδε.
- ὡς ἀσθενεῖ τε καὶ κατέξανται δέμας.
- πῶς δ’ οὔ, τριταίαν γ’ οὖσ’ ἄσιτος ἡμέραν;
- πότερον ὑπ’ ἄτης ἢ θανεῖν πειρωμένη;
- θανεῖν; ἀσιτεῖ γ’ εἰς ἀπόστασιν βίου.
- θαυμαστὸν εἶπας, εἰ τάδ’ ἐξαρκεῖ πόσει.
- κρύπτει γὰρ ἥδε πῆμα κοὔ φησιν νοσεῖν.
- ὃ δ’ ἐς πρόσωπον οὐ τεκμαίρεται βλέπων;