Hippolytus

Euripides

Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. I. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.

  1. ἔσται μέριμνα, κοὐκ ἀνώνυμος πεσὼν
  2. ἔρως ὁ Φαίδρας ἐς σὲ σιγηθήσεται.
  3. σὺ δ’, ὦ γεραιοῦ τέκνον Αἰγέως, λαβὲ
  4. σὸν παῖδ’ ἐν ἀγκάλαισι καὶ προσέλκυσαι·
  5. ἄκων γὰρ ὤλεσάς νιν· ἀνθρώποισι δὲ
  6. θεῶν διδόντων εἰκὸς ἐξαμαρτάνειν.
  7. καὶ σοὶ παραινῶ πατέρα μὴ στυγεῖν σέθεν,
  8. Ἱππόλυτ’· ἔχεις γὰρ μοῖραν ᾗ διεφθάρης.
  9. καὶ χαῖρ’· ἐμοὶ γὰρ οὐ θέμις φθιτοὺς ὁρᾶν
  10. οὐδ’ ὄμμα χραίνειν θανασίμοισιν ἐκπνοαῖς·
  11. ὁρῶ δέ σ’ ἤδη τοῦδε πλησίον κακοῦ.
Ἱππόλυτος
  1. χαίρουσα καὶ σὺ στεῖχε, παρθέν’ ὀλβία·
  2. μακρὰν δὲ λείπεις ῥᾳδίως ὁμιλίαν.
  3. λύω δὲ νεῖκος πατρὶ χρῃζούσης σέθεν·
  4. καὶ γὰρ πάροιθε σοῖς ἐπειθόμην λόγοις.
  5. αἰαῖ, κατ’ ὄσσων κιγχάνει μ’ ἤδη σκότος·
  6. λαβοῦ, πάτερ, μου καὶ κατόρθωσον δέμας.
Θησεύς
  1. οἴμοι, τέκνον, τί δρᾷς με τὸν δυσδαίμονα;
Ἱππόλυτος
  1. ὄλωλα καὶ δὴ νερτέρων ὁρῶ πύλας.