Hippolytus
Euripides
Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. I. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.
- ἦ τὴν ἐμὴν ἄναγνον ἐκλιπὼν χέρα;
- οὐ δῆτ’, ἐπεί σε τοῦδ’ ἐλευθερῶ φόνου.
- τί φῄς; ἀφίης αἵματός μ’ ἐλεύθερον;
- τὴν τοξόδαμνον Ἄρτεμιν μαρτύρομαι.
- ὦ φίλταθ’, ὡς γενναῖος ἐκφαίνῃ πατρί.
- τοιῶνδε παίδων γνησίων εὔχου τυχεῖν.
- οἴμοι φρενὸς σῆς εὐσεβοῦς τε κἀγαθῆς.
- ὦ χαῖρε καὶ σύ, χαῖρε πολλά μοι, πάτερ.
- μή νυν προδῷς με, τέκνον, ἀλλὰ καρτέρει.
- κεκαρτέρηται τἄμ’· ὄλωλα γάρ, πάτερ.
- κρύψον δέ μου πρόσωπον ὡς τάχος πέπλοις.
- ὦ κλείν’ Ἀθῆναι Παλλάδος θ’ ὁρίσματα,
- οἵου στερήσεσθ’ ἀνδρός. ὦ τλήμων ἐγώ·
- ὡς πολλά, Κύπρι, σῶν κακῶν μεμνήσομαι.
- κοινὸν τόδ’ ἄχος πᾶσι πολίταις
- ἦλθεν ἀέλπτως.
- πολλῶν δακρύων ἔσται πίτυλος·
- τῶν γὰρ μεγάλων ἀξιοπενθεῖς
- φῆμαι μᾶλλον κατέχουσιν.