Hippolytus
Euripides
Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. I. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.
- καὶ πρῶτα μὲν θεοῖς εἶπ’ ἀναπτύξας χέρας·
- Ζεῦ, μηκέτ’ εἴην, εἰ κακὸς πέφυκ’ ἀνήρ·
- αἴσθοιτο δ’ ἡμᾶς ὡς ἀτιμάζει πατὴρ
- ἤτοι θανόντας ἢ φάος δεδορκότας.
- κἀν τῷδ’ ἐπῆγε κέντρον ἐς χεῖρας λαβὼν
- πώλοις ὁμαρτῇ· πρόσπολοι δ’ ὑφ’ ἅρματος
- πέλας χαλινῶν εἱπόμεσθα δεσπότῃ
- τὴν εὐθὺς Ἄργους κἀπιδαυρίας ὁδόν.
- ἐπεὶ δ’ ἔρημον χῶρον εἰσεβάλλομεν,
- ἀκτή τις ἔστι τοὐπέκεινα τῆσδε γῆς
- πρὸς πόντον ἤδη κειμένη Σαρωνικόν.
- ἔνθεν τις ἠχὼ χθόνιος ὡς βροντὴ Διὸς
- βαρὺν βρόμον μεθῆκε, φρικώδη κλύειν·
- ὀρθὸν δὲ κρᾶτ’ ἔστησαν οὖς τ’ ἐς οὐρανὸν
- ἵπποι· παρ’ ἡμῖν δ’ ἦν φόβος νεανικὸς
- πόθεν ποτ’ εἴη φθόγγος. ἐς δ’ ἁλιρρόθους
- ἀκτὰς ἀποβλέψαντες ἱερὸν εἴδομεν
- κῦμ’ οὐρανῷ στηρίζον, ὥστ’ ἀφῃρέθη
- Σκίρωνος ἀκτὰς ὄμμα τοὐμὸν εἰσορᾶν·
- ἔκρυπτε δ’ Ἰσθμὸν καὶ πέτραν Ἀσκληπιοῦ.