Hippolytus
Euripides
Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. I. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.
- τήνδ’, ἣ πύλαισι σαῖς ἐφέστηκεν Κύπρις.
- πρόσωθεν αὐτὴν ἁγνὸς ὢν ἀσπάζομαι.
- σεμνός γε μέντοι κἀπίσημος ἐν βροτοῖς.
- ἄλλοισιν ἄλλος θεῶν τε κἀνθρώπων μέλει.
- εὐδαιμονοίης νοῦν ἔχων ὅσον σε δεῖ.
- οὐδείς μ’ ἀρέσκει νυκτὶ θαυμαστὸς θεῶν.
- τιμαῖσιν, ὦ παῖ, δαιμόνων χρῆσθαι χρεών.
- χωρεῖτ’, ὀπαδοί, καὶ παρελθόντες δόμους
- σίτων μέλεσθε· τερπνὸν ἐκ κυναγίας
- τράπεζα πλήρης· καὶ καταψήχειν χρεὼν
- ἵππους, ὅπως ἂν ἅρμασιν ζεύξας ὕπο
- βορᾶς κορεσθεὶς γυμνάσω τὰ πρόσφορα.
- τὴν σὴν δὲ Κύπριν πόλλ’ ἐγὼ χαίρειν λέγω.
- ἡμεῖς δέ — τοὺς νέους γὰρ οὐ μιμητέον,
- φρονοῦντας οὕτως — ὡς πρέπει δούλοις λέγειν,
- προσευξόμεσθα τοῖσι σοῖς ἀγάλμασιν,
- δέσποινα Κύπρι. χρὴ δὲ συγγνώμην ἔχειν,
- εἴ τίς σ’ ὑφ’ ἥβης σπλάγχνον ἔντονον φέρων
- μάταια βάζει· μὴ δόκει τούτων κλύειν·
- σοφωτέρους γὰρ χρὴ βροτῶν εἶναι θεούς.