Medea
Euripides
Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. I. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.
- καὶ τῇ τυράννῳ μακαρίᾳ νύμφῃ δότε
- φέροντες· οὔτοι δῶρα μεμπτὰ δέξεται.
- τί δ’, ὦ ματαία, τῶνδε σὰς κενοῖς χέρας;
- δοκεῖς σπανίζειν δῶμα βασίλειον πέπλων,
- δοκεῖς δὲ χρυσοῦ; σῷζε, μὴ δίδου τάδε.
- εἴπερ γὰρ ἡμᾶς ἀξιοῖ λόγου τινὸς
- γυνή, προθήσει χρημάτων, σάφ’ οἶδ’ ἐγώ.
- μή μοι σύ· πείθειν δῶρα καὶ θεοὺς λόγος·
- χρυσὸς δὲ κρείσσων μυρίων λόγων βροτοῖς.
- κείνης ὁ δαίμων, κεῖνα νῦν αὔξει θεός,
- νέα τυραννεῖ· τῶν δ’ ἐμῶν παίδων φυγὰς
- ψυχῆς ἂν ἀλλαξαίμεθ’, οὐ χρυσοῦ μόνον.
- ἀλλ’, ὦ τέκν’, εἰσελθόντε πλουσίους δόμους
- πατρὸς νέαν γυναῖκα, δεσπότιν δ’ ἐμήν,
- ἱκετεύετ’, ἐξαιτεῖσθε μὴ φυγεῖν χθόνα,
- κόσμον διδόντες—τοῦδε γὰρ μάλιστα δεῖ—
- ἐς χεῖρ’ ἐκείνης δῶρα δέξασθαι τάδε.
- ἴθ’ ὡς τάχιστα· μητρὶ δ’ ὧν ἐρᾷ τυχεῖν
- εὐάγγελοι γένοισθε πράξαντες καλῶς.
- νῦν ἐλπίδες οὐκέτι μοι παίδων ζόας,