Medea
Euripides
Euripides. Euripidis Fabulae, Vol. I. Murray, Gilbert, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.
- τοιοῖσδε χρίσω φαρμάκοις δωρήματα.
- ἐνταῦθα μέντοι τόνδ’ ἀπαλλάσσω λόγον·
- ᾤμωξα δ’ οἷον ἔργον ἔστ’ ἐργαστέον
- τοὐντεῦθεν ἡμῖν· τέκνα γὰρ κατακτενῶ
- τἄμ’· οὔτις ἔστιν ὅστις ἐξαιρήσεται·
- δόμον τε πάντα συγχέασ’ Ἰάσονος
- ἔξειμι γαίας, φιλτάτων παίδων φόνον
- φεύγουσα καὶ τλᾶσ’ ἔργον ἀνοσιώτατον.
- οὐ γὰρ γελᾶσθαι τλητὸν ἐξ ἐχθρῶν, φίλαι.
- ἴτω· τί μοι ζῆν κέρδος; οὔτε μοι πατρὶς
- οὔτ’ οἶκος ἔστιν οὔτ’ ἀποστροφὴ κακῶν.
- ἡμάρτανον τόθ’ ἡνίκ’ ἐξελίμπανον
- δόμους πατρῴους, ἀνδρὸς Ἕλληνος λόγοις
- πεισθεῖσ’, ὃς ἡμῖν σὺν θεῷ τείσει δίκην.
- οὔτ’ ἐξ ἐμοῦ γὰρ παῖδας ὄψεταί ποτε
- ζῶντας τὸ λοιπὸν οὔτε τῆς νεοζύγου
- νύμφης τεκνώσει παῖδ’, ἐπεὶ κακῶς κακὴν
- θανεῖν σφ’ ἀνάγκη τοῖς ἐμοῖσι φαρμάκοις.
- μηδείς με φαύλην κἀσθενῆ νομιζέτω
- μηδ’ ἡσυχαίαν, ἀλλὰ θατέρου τρόπου,